FORMACJE INŻYNIERYJNE SIŁ POWIETRZNYCH W SYSTEMIE ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ – DIAGNOZA I PROPOZYCJE ZMIAN W ŚWIETLE BADAŃ WŁASNYCH

Słowa kluczowe: formacje inżynieryjne, siły powietrzne, siły zbrojne, sytuacje kryzysowe, system zarządzania kryzysowego

Abstrakt

Artykuł zawiera ocenę obecnego stanu i możliwości wykorzystania formacji inżynieryjnych Sił Powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej w ramach zarządzania kryzysowego oraz propozycję ich antycypacyjnego wykorzystania w przedmiotowym zakresie. Celem przeprowadzonych badań naukowych, których pisemne opracowanie zawiera się w treściach przedkładanej publikacji, była identyfikacja aktualnych zdolności formacji inżynieryjnych Sił Powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zarządzania kryzysowego i przedstawienie projektu koncepcyjnego organom odpowiedzialnym za kierowanie inżynierią wojskową w Wojsku Polskim. Dodatkową wartością przedkładanego wydawnictwa jest porównanie wyników badań naukowych  – w prezentowanym zakresie – z adekwatnymi badaniami autorów, prowadzonymi w odniesieniu do całości formacji inżynieryjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Bibliografia

Dowodzenie i kierowanie w działaniach lądowych DT-3.2.2(B), DG RSZ/CDiSzSZ, Bydgoszcz 2018.

Encyklopedia organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa 1981.

Koncepcja ustanowienia organizatorów systemów funkcjonalnych, SG WP, Warszawa 2012.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483 z poźn. zm.).

Ochrona wojsk w operacjach sojuszniczych. Podręcznik normalizacji obronnej (pr PDNO-02-A106), MON, Warszawa 2011.

Regulamin działań wojsk lądowych (DD/3.2) (tymczasowy), MON/SG WP, Warszawa 2006.

Regulamin działań wojsk lądowych, DWLąd/PS, Warszawa 2008.

Regulamin pracy organów dowodzenia w Siłach Zbrojnych RP, SG WP, Warszawa 1996.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad udziału pododdziałów i oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniu (Dz.U. nr 41, poz. 347).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu organizacji współdziałania oddziałów i pododdziałów Policji z oddziałami i pododdziałami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku wprowadzenia trzeciego lub czwartego stopnia alarmowego (Dz.U. 2016, poz. 1087).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie użycia oddziałów i pododdziałów Policji oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego (Dz.U. 2016, poz. 1090).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym (Dz.U. z 1992 r. nr 54 poz. 259 ze zm.).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień (Dz.U. 2010, nr 41, poz. 242).

Słownik języka polskiego PWN, red. M. Szymczak, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1992.

Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych (Dz.U. 2016.904).

Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (Dz. U. Nr 80, poz. 495).

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. z 2007 r. nr 89, poz. 590, z późn. zm.).

Zarządzenie NR 23 Komendanta Głównego Policji z dnia 24 września 2014 r. w sprawie metody i formy przygotowania i realizacji działań Policji w związku ze zdarzeniami kryzysowymi (Dz.Urz. KG Pol. z 2014 r. poz. 65 ze zm.).

Opublikowane
2022-03-25
Dział
Artykuły recenzowane