ZWIĘKSZENIE REPRESYJNOŚCI POLITYKI KARNEJ PAŃSTWA A BEZPIECZEŃSTWO PRAWNE JEDNOSTKI

Słowa kluczowe: polityka karna, represja, bezpieczeństwo prawne

Abstrakt

Bezpieczeństwo jest podstawową potrzebą każdego człowieka. Nie jest to pojęcie jednoznaczne i można je różnie klasyfikować. Wyróżnia się m.in. bezpieczeństwo zewnętrzne, wewnętrzne, narodowe, ekonomiczne, militarne, kulturowe, ekologiczne czy prawne. Państwo zobligowane jest do podejmowania działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa w każdym wymiarze. Kategoria bezpieczeństwa prawnego nakłada na państwo obowiązek wypracowania takich mechanizmów i gwarancji prawnych, które wzbudzą wśród obywateli poczucie pewności i stabilności prawa. Innymi słowy, każda jednostka ma prawo do jasnego i przejrzystego prawa, cechującego się pewną określoną stabilnością, a w przypadku wprowadzanych zmian, do gwarancji, że prawodawca nie wprowadzi ich w sposób arbitralny i mniej korzystny dla obywatela. Jest to szczególnie ważne zwłaszcza na gruncie polityki karnej państwa, gdzie ustawodawca powinien wykazać się szczególną roztropnością i rzetelnością zachowania właściwej procedury legislacyjnej. Od wielu lat toczy się dyskusja na temat zmian w prawie karnym, które skutecznie ograniczyłyby liczbę popełnianych przestępstw. Niestety, wprowadzenie niektórych rozwiązań przez ustawodawcę nie zawsze znajduje racjonalne uzasadnienie. Niepokojący jest zarówno charakter tych zmian, jak również tempo ich wprowadzenia. Na początku grudnia 2022 r. ustawodawca zaostrzył kary za niektóre przestępstwa, podniósł górną granicę kary pozbawienia wolności z 15 do 30 lat, wprowadził karę dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia, wyposażył prokuratorów w dodatkowe uprawnienia (co prowadzi do naruszenia standardu równości broni między stronami w postępowaniu karnym). Wcześniej, w 2020 r., ustawodawca ponownie poszerzył katalog środków zapobiegawczych, w 2016 r. wprowadził zaś możliwość zastosowania lub przedłużenia tymczasowego aresztowania na podstawie dowodów z zeznań świadków, których treść nie jest znana oskarżonemu i jego obrońcy. Artykuł poświęcono krytycznej analizie niektórych z wprowadzonych zmian.

Bibliografia

Apel 173 naukowców do Prezydenta o zawetowanie nowelizacji Kodeksu karnego, https://karne24.com/apel-173-naukowcow-o-weto/, dostęp: 22.12.2022 r.

Bułajewski S., Zasady prawidłowej legislacji podczas tworzenia aktów prawa miejscowego w Polsce, „Studia Prawnoustrojowe” nr 29, 2015, s. 41.

Maslow A.H., Motywacja i osobowość, Warszawa: Wydawnictwo PAX, 1990.

Chojnacki W., Współczesne rozumienie bezpieczeństwa, w: Bezpieczeństwo w teorii i badaniach naukowych, B. Wiśniewski (red.), Szczytno 2011, s. 15.

Cieślak M., Polska procedura karna, wydanie III, Warszawa 1984.

Czarnecki P., Najnowsza nowelizacja procedury karnej z 7.07.2022 r. – bez ładu, bez składu, bez pomysłu, https://karne24.com/najnowsza-nowelizacja-procedury-karnej-z-7-07-2022-r-bez-ladu-bez-skladu-bezpomyslu/?fbclid=IwAR0BYSPzNwKy3_mdp_zliZcZAli59Vx3NFA7f7yUb1Bdi7TQ9jYQ2IQFVDU dostęp: 12.12.2022 r.

Hofmański P., E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, Warszawa, 2007.

Jaroch W., Polityka karna – strategia punitywna czy liberalna, „Studia Prawnoustrojowe” nr 15, 2012, s. 49-50.

Kiełtyka A., Środki zapobiegawcze w polskim procesie karnym a ochrona praw człowieka, [w:] E. Dynia, C. P. Kłak (red.), Europejskie standardy ochrony praw człowieka a ustawodawstwo polskie, Rzeszów 2005, s. 246.

Pikulski S., Polityka karna w Polsce z perspektywy międzynarodowej, „Białostockie Studia Prawnicze”, z. 6, 2009, s. 15-17.

Poniatowski P., K. Wala, M. Mozgawa, Wstęp [w:] Aktualne problemy i perspektywy prawa karnego, red. M. Mozgawa, P. Poniatowski, K. Wala, Warszawa 2022.

Ponikowski R., Środki przymusu, [w:] R. Ponikowski, W. Posnow, Z. Świda (red.), Postępowanie karne. Część ogólna, Warszawa 2008, s. 410.

Potrzeszcz J., Bezpieczeństwo prawne w orzecznictwie polskiego Trybunału Konstytucyjnego, "Roczniki Nauk Prawnych", 2006, T. 16, nr 1, s. 10-11

Potrzeszcz J., Podmiot bierny a podmiot czynny bezpieczeństwa prawnego, "Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie", 2015, T. 8, s. 78.

Stańczyk J., Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa, Warszawa, 1996.

Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1978.

Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, wyd. 9, Warszawa 2008.

Zagrodnik J. (red.), Proces karny, Warszawa 2019

Zalasiński T., Zasada prawidłowej legislacji w poglądach Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2008

Opublikowane
2022-12-30
Dział
Artykuły recenzowane