Ocena pozamilitarnych przygotowań obronnych w Polsce oraz kierunki ich doskonalenia

Abstrakt

Sentencją przeprowadzenia przeze mnie oceny pozamilitarnych przygotowań obronnych w Polsce, było powszechnie znane powiedzenie, że dziś nie wystarczy „wiedzieć, że” ani „wiedzieć jak”, ale trzeba „wiedzieć dlaczego”. Uwzględniając charakter problemu, należy pamiętać, że pozamilitarne przygotowania obronne państwa, rozumiane jako „proces realizowany przez wszystkie pozamilitarne podmioty systemu obronnego państwa, obejmujący całokształt przedsięwzięć planistycznych, organizacyjnych i rzeczowo-finansowych, mających na celu przygotowanie sił i środków oraz sposobów (procedur) działania tych podmiotów do zapewnienia przetrwania państwa i jego obywateli w razie wystąpienia zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa i w czasie wojny”, stanowią rozległy interdyscyplinarny obszar poznania. Przyjęte zatem musiały być przez autora pewne ograniczenia nawiązujące do tytułu rozdziału, co w konsekwencji doprowadziło do wyboru określonych priorytetów mających na celu określenie mocnych i słabych stron oraz szans i zagrożeń pozamilitarnych przygotowań obronnych w Polsce. Przeprowadzone analizy w przedmiotowym zakresie umożliwiły na określenie kierunków doskonalenia tych  przygotowań ora sformułowanie rekomendacji.