Przygotowanie członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w terenowych organach administracji wojskowej na potrzeby obronne kraju

Słowa kluczowe: zadania obronne, administracja wojskowa, zasoby osobowe, przygotowania obronne, korpus służby cywilnej

Abstrakt

Stałą funkcją państwa jest prowadzenie przygotowań obronnych. Podstawę przygotowań obronnych państwa stanowią potrzeby obronne oraz wynikające z nich zadania obronne. Są to przedsięwzięcia realizowane przez organy władzy i administracji publicznej, jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez te organy, instytucje państwowe, przedsiębiorców oraz obywateli. Związane są z przygotowaniem państwa do sprawnego działania i przetrwania w warunkach zewnętrznego zagrożenia państwa i w czasie wojny, a także usuwanie skutków po zażegnaniu zagrożenia, zmierzające do przywrócenia stanu normalnego funkcjonowania państwa. Zadania te w administracji publicznej są realizowane na stanowiskach pracy związanymi z obronnością kraju. Łącznikiem pomiędzy państwem w zakresie polityki obronnej i siłami zbrojnymi, a obywatelami i różnymi instytucjami „cywilnymi” w terenie są terenowe organy administracji wojskowej. W TOAW zatrudnieni są członkowie korpusu służby cywilnej. Realizują zadania na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa. Właściwe przygotowanie zasobów osobowych TOAW obejmujące planowanie, organizowania i zarządzanie gwarantuje realizację zadań w powyższym zakresie na najwyższym poziomie. 

Bibliografia

Adamiec M., Kożusznik B., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Kraków 2000.

Kitler W., Zadania obronne samorządu terytorialnego, materiał studyjny dla Wyższych Kursów Obronnych, Warszawa 2006.

Król H., Ludwiczyński A., Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, Warszawa 2007.

Kuliczkowski M., Przygotowania obronne w systemie obronnych Rzeczypospolitej Polskiej. Teoria i praktyka, Towarzystwo Wiedzy Obronnej, Zeszyt Problemowy nr 1 (65) 2011.

Kuliczkowski M., Przygotowania obronne w Polsce. Uwarunkowania formalnoprawne, dylematy pojęciowe i próba systematyzacji, Warszawa 2013.

Kuźniar R., Dylematy bezpieczeństwa, „Forum”, 7 lipca 2002.

Nowak-Jeziorański J., Słoń i jeż, „Wprost”, 19 lipca 1998 r., nr 29.

Pawlak Z., Personalna funkcja firmy, procesy i procedury kadrowe, Warszawa 2003.

Pocztowski A., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Warszawa 2003.

Sułek M., Programowanie gospodarczo-obronne, Warszawa 2008.

Wojnarowski J., Zarządzanie zasobami osobowymi na potrzeby Sil Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej [w:] Konferencja naukowa: Zarządzanie zasobami osobowymi na rzecz bezpieczeństwa państwa, red. R. Szynowski, Warszawa 2007.

Wybrane zagadnienia ustroju Polski. Siły Zbrojne w Rzeczypospolitej Polskiej, red. M. Mikołajczyk-Bezak, Wydawnictwo Departament Społeczno-Wychowawczy MON, Warszawa 2000.

Wydział Strategiczno-Obronny Akademii Obrony Narodowej, Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, wyd. VI, AON, Warszawa 2008

Zakrzewski T., Organizowanie siły zbrojnej w państwie, Warszawa 1938.

Opublikowane
2019-12-01
Dział
Artykuły recenzowane